Dicionario de etnografía e antropoloxía de Galiza

O Dicionario de etnografía e antropoloxía de Galiza, o primeiro dedicado de maneira monográfica a esta temática, ten o obxectivo de dar a coñecer a nosa rica, complexa e interesante cultura tradicional e valorala como se merece. Ofrece abundante información e sopesadas interpretacións sobre a cultura material, os aspectos sociais, as crenzas e os saberes: produción agraria, cultivos, apeiros, gando, pesca, oficios, alimentos, transporte, vivenda e feiras; a familia, a herdanza, a infancia, a vellez e o casamento; e tamén as festas, romarías, crenzas, relixiosidade, literatura oral, música, medicina e bruxería.

Leyendas y milagros del Camino de Santiago

Por el Camino de Santiago viajaron ideas, conocimientos, cantos, músicas, modelos artísticos e incluso obras de arte, y también leyendas, en especial, claro está, sobre el Apóstol, sobre su vida, su muerte y sus numerosísimos milagros. Algunas de las más hermosas circularon en forma de romances. En el último capítulo del libro se explica el significado de la peregrinación y de su relación con las almas de los difuntos; también el significado de los humilladeros y de la concha de los peregrinos.

Leyendas, mitos y creencias de Galicia

La cultura popular gallega es una variación de la cultura tradicional europea. Lo que sucede es que en pleno siglo XX Galicia conservó costumbres y creencias que en otras zonas de Europa habían desaparecido hacía tiempo. Y las conservó porque Galicia siguió siendo un país eminentemente rural y lo que llamamos «cultura popular» es ante todo la cultura de los marineros y campesinos. Se siguieron contando historias de hombres lobo, de demonios, de brujas, de aparecidos; también hermosas leyendas de carácter religioso.

Manuela Branco Romasanta. O lobishome asasino

A crónica do home lobo Romasanta, baseada no sumario do xuízo que se conserva completo no Arquivo do Reino de Galiza, é un dramático documento sobre a cara oculta da especie humana e un bo retrato da sociedade do seu tempo, primeira metade do século XIX. O protagonista, sospeitoso de crimes horrendos, era un ser ambiguo, afábel, sedutor e devoto.

La brujería en Galicia

Este libro le ofrece al lector una selección de las complejas, y casi siempre sorprendentes, creencias de los gallegos sobre brujería. Habla de Satán y de sus atributos, de las brujas, de las encarnaciones en animales, del vuelo al aquelarre, de los maleficios, del mal de ojo, del mal de bocado, de la posesión demoníaca y de las defensas contra el mal.

Bestiario en pedra, animais fabulosos na arte medieval galega

Esta obra pretende recuperar unha parte esquecida do noso patrimonio artístico e simbólico. Aínda que a maioría da xente actual non as «ve», a arte medieval galega está repleta de representacións de animais dunha riqueza e unha variedade extraordinarias. Aí están as anfisbenas, basiliscos, centauros, dragóns, grifóns, sereas ave e sereas peixe. Animais fabulosos dos que este estudo ofrece unha documentada interpretación.

Santuarios mágicos de Galicia

Galicia celebra incontables romerías, probablemente tantas como parroquias. Algunos santuarios, como San Andrés de Teixido, A Lanzada, A Barca y O Corpiño llaman la atención por sus creencias y rituales, a veces verdaderamente mágicos. Otros, como Teixido, A Barca y As Ermidas, presiden un entorno geográfico de enorme atractivo. Santa Mariña das Aguas Santas, Armenteira, As Ermidas y Os Milagres de Monte Medo destacan por la belleza de sus templos, verdaderas joyas de arte rural. En Armenteira y N. S. do Cebreiro se localizan dos de las más hermosas leyendas religiosas.

Antropoloxía de Galicia

O obxectivo deste libro é analizar a cultura da Galiza tradicional. Enténdese por cultura -segundo a clásica definición de Edward Tylor- o complexo conxunto dos coñecementos, as crenzas, as artes, a moral, as leis, os costumes e calquera outras aptitudes e hábitos adquiridos polo home como membro dunha sociedade. A antropoloxía dunha cultura é sempre a antropoloxía nun momento determinado.

Romanceiro en lingua galega

Esta colección de romances en lingua galega demostra -en contra dunha opinión bastante estendida- que Galiza cantou e recitou historias en verso, sobre todo de carácter novelesco. Moitos romances galegos coinciden cos romances casteláns; bastantes son comúns á área galego-portuguesa; e tamén existen algúns propios, que non son os de menor beleza. Os romances en lingua galega, pola súa calidade, son parte fundamental da nosa literatura.

Contos de home e mulleres

Na Galicia campesiña o enfrontamento entre homes e mulleres encontra eco nos refráns, nos contos, no parrafeo, nos desafíos, nos carnavalescos xoves de compadres e comadres, en múltiples xogos e incluso na concepción do Ben e do Mal. Poucas cousas divirten tanto os labregos e labregas como meterse cos do sexo oposto na conversa das festas, nos xogos e por medio de cántigas e de contos.